Hallo allemaal, Zoals niet geplanned zitten we in melaka.
We waren in Cherating waar we een nederlands jong stel hebben ontmoet die 6 maanden aan reizen waren. verder een verloskundige, een dame uit nieuw zeeland, in de 60 en ook op reis. Met zijn 5en hebben we het de laatste avond heel gezellig gemaakt. Echt een superavond. We zaten op een terrasje en terwijl achter ons de luiken werden gesloten zaten we nog heerlijk te kletsen. Het nederlands stel, maraike en Erik ( duits -ned) gingen door naar Taman Negara, Chris bleef nog in Cherating en wij door naar Kuantan waar we zouden overn88. We zijn om iets voor 10:00 uur smorgens naar de hoofdweg gelopen om daar de local-bus te nemen. Zeg maar de stadsbus. Die gaat elk uur wel een keer. Om 10:00 kwam er inderdaad een bus welke afremde en toen doorreed. Of omdat hij vol zat, maar volgens mij omdat hij te veel bagage zag staan en dacht, das te lastig.( Maraike en Erik stonder er ook ). Maar gelukkig weet je dat je nooit lang hoeft te wachten en dat er om 11:00 weer een bus komt. Die stopte gelukkig wel. Het was de slechtste bus tot dan toe met rammelende ramen en houten vloer. Enkele banken hadden zowel een zitting als een rugleuning, maar ook het afwezig zijn van ofwel rug enof zitting was geen uitzondering. Maar goed, met deze letterlijke rammelkar in 1.5 uur door naar Kuantan. Hier direct naar Hotel geinformeerd, maar eigenlijk vonden we Kuantan helemaal niks, dus zijn we eerst naar het busstation gegaan om en te informeren naar de bustijden voor de volgende dag en te kijken of we dan een hotel dichter bij het busstation konden regelen. Toen bleek dat er dezelfde dag nog een bus naar Melaka ging, reistijd ruim 5 uur. Dus twijfel, doen of niet. Is een enorme ruk in 1 dag, maar dan heb je het wel gehad. Nou dat klopt, we hadden het inderdaad helemaal gehad savonds. Maar dus toch de crossover van oost naar westkust in 1 dag gemaakt. De middagduttijd viel in busstijd, dus das was weer meegenomen. Af en toe onderweg geslapen en nu dus in Melaka, ( Melakka, Malakka, Malacca is allemaal goed en kom je als naam tegen hier ). De bus naar Singapore voor vrijdagmiddag is geboekt. Dus de lange afstanden hebben we niet meer.
Melaka is niet meer te herkennen van 10 jaar geleden. Toen was het een klein stadje, nu vele malen groter met 6 baans wegen om de stad. We zitten nu in een guesthouse wel in het oude gedeelte. Marvin, het guesthouse, Samudra inn was dicht en we zitten 1 straat eerder. Waar jullie zaten was trouwens 2 deuren verder dan waar ik 10 jaar geleden zat . Ze waren afwezig en zouden om 20:00 uur weer open zijn, maar om 20:30 nog niet dus toen ander gezocht. Maar waar we nu zitten is prima guesthouse en ook nog zelfbediening in de keuken en wat je gebruikt zet je zelf op de lijst. Waar kennen we dat nog. Verder groot dakterras dus niets mis mee.
Lilian is nu even aan het winkelen en dat is voor haar veel leuker zonder mij, (voor mij ook) dus vandaar dat ik even de log bijwerk.
Als ik vast even kort terugkijk, kan ik zeggen dat het een superreis met veel verassingen en leuke ontmoetingen is geweest, maar lichamelijk toch zwaarder dan ik had verwacht. Dan spreek ik alleen voor mezelf.
Maar leuke mensen ontmoet , allemaal met andere achtergrond en andere reisdoelen. dat maakt dit soort adresjes toch wel heel byzonder. In guesthous en kampong zijn de mensen dichter bij elkaar dan in een Hotel. We hebben mensen ontmoet die onderweg zijn naar landen als Australie en NZ met het doel niet meer terug te keren tot jongelui die een half jaar of langer rondreizen. In Chetating kwamen we de Engelse Vader en Moeder met dochter weer tegen welke naast ons zaten op Pulau Perhentian . Voor vrijdag in Singapore hebben we een afspraak met Arda, een van de 5 mensen met wie ik 10 jaar geleden de reis naar Singapore ben begonnen voor Shell. Toevallig is ze vrijdag ook in Singapore. Het is Zaterdag zelf exact 10 jaar geleden op de dag af.
Voor zaterdag hebben we een afspraak voor diner met Thomas , Aru en mischien nog andere oud collegas waar ik toen mee heb samengewerkt. een aantal zou proberen er ook te zijn. Dus al met al heel byzonder. We hebben nog een weekje te gaan en nu laat ik het hier even bij.
tot de volgende log en bedankt voor jullie reacties:
Chris en Lilian